1) تعداد کانال‌هاي ورودي: بيشتر DVR را با توجه به تعداد کانال‌هاي ورودي طبقه‌بندي مي‌کنند. تعداد کانال‌هاي ورودي معمولا 1, 2, 4, 9 و يا 16 هستند. بايد اشاره کرد که پيدا کردن DVR با تعداد کانال‌هاي نامتعارف تقريبا کاري غير ممکن است بنابراين در موقع نسب سيستم بايد به تعداد دوربين‌هاي نصب شده توجه داشته باشيد و امکان افزايش تعداد دوربين‌ها در آينده را نيز در نظر بگيريد. از همين رو معمولا DVR را طوري انتخاب مي‌کنند که تعداد وروردي‌هاي آن از تعداد دوربين‌هاي نصب شده بيشتر باشد.

2) نوع نمايش تصاوير: از آنجايي که DVR‌ها با توجه به تعداد کانال‌ها و مدل‌شان روش‌هاي مختلفي براي نمايش تصوير دارند در موقع انتخاب و نصب DVR بايد به اين نکته توجه کنيد. DVR‌هاي 4 کاناله قابليت نمايش تصاوير يک ماتريس دو در دو را دارند. DVR?هاي 9 کاناله جدا از نمايش 4 تصوير همزمان مي‌توانند 9 تصوير همزمان را نيز در يک ماتريس 3 در 3 نمايش دهند. در صورتي که مي‌خواهيد از يک DVR 1 کاناله براي نمايش و ضبط تصوير چند دوربين استفاده کنيد بايد از يک سوئيچر, کواد يا مولتي‌پلکسر نيز در کنار آن استفاده کنيد.

3) مدت زمان ضبط: اين پارامتر بيشتر به ظرفيت هارد ديسک يا هارد ديسک‌هاي نصب شده در DVR وابسته است. بيشتر DVR‌هاي اين امکان را دارند که پس از پر شدن ظرفيت هارد بر روي داده‌هاي اوليه بازنويسي کنند. همچنين مي‌توانيد DVR را طوري تنظيم کنيد که پس از پر شدن هارد ديسک به شما براي تعويض آن اخطار دهد.

يکي از نکات مهم در مورد DVR‌ها فرمت ذخيره سازي تصوير در آنها که مي‌تواند نقش مهمي در افزايش کيفيت تصاوير ضبط شده و کاهش ظرفيت آنها داشته باشد. نکته مهم ديگر در زمان تنظيم DVR توجه به ميزان کيفيت مطلوب با توجه به کاربرد دوربين‌هاست. در بيتشر DVRها مي‌توانيد رزوليشن و تعداد فريم‌ها تصوير را براي هر دوربين مشخص کنيد.

4) بيشترين تعداد فريم: اين پارامتر بيشترين تعداد فرم‌هايي را که DVR مي‌تواند در يک ثانيه ضبط کند نمايش مي‌دهد. در VCR‌هاي قديمي تعداد فرم‌هاي تصوير بايد محدود مي‌شد تا مدت ضبط تصاوير افزايش يابد. اما DVR به شما اين امکان را مي‌دهد تا با توجه مدت دلخواه ضبط تعداد فريم‌هاي تصوير را انتخاب کنيد.

معمولا براي مکان‌هايي مانند ورودي‌ها و يا محل‌هاي کم اهميت تعداد فريم‌هاي تصوير را تا 1 فريم در ثانيه کاهش مي‌دهند. براي مشاهده جزئيات بيشتر براي مثال در حالتي که برداشتن اجسام قابل تشخيص باشد بايد از تعداد فريم‌هاي بالا استفاده کرد. بيشتر DVRهاي معمولي 25 فريم در ثانيه هستند و DVR‌هاي با تعداد فريم‌هاي بالا براي ضبط مانند 50 يا 100 فريم, تنها در کاربردهاي خاص مورد استفاده قرار مي‌گيرند.

در موقع انتخاب DVR به اين نکته توجه داشته باشيد که تعداد فريم‌هاي DVR را در حالت PAL در نظر بگيريد. برخي DVRها 25 فريم در ثانيه را براي استاندارد NTSC و 18 فريم در ثانيه براي PAL پشتيباني مي‌کنند.

5) موشن دتکشن (تشخيص حرکت): به طور کلي در بيشتر موارد نيازي نخاهد بود که تمامي تصاوير دريافتي ضبط شود. سيستم موشن دتکتور به شما کمک خواهد کرد تا تنها تصاويري را که در آنها حرکت وجود داشته ضبط کنيد. اين قابليت در بيشتر DVR‌ها وجود دارد, همچنيني ممکن است DVR اين قابليت را به شما بدهد تا تنها محل خاصي را به عنوان محل حساس به حرکت انتخاب کنيد. از ديگر نکات مهم ديگر در رابطه با سيستم موشن دتکشن تنظيم ميزان حساسيت سيستم با توجه به کاربرد خاص آن است. هر چه حساسيت سيستم پايين‌تر باشد حجم حرکت بيشتري براي فعال کردن سيستم نياز خواهد بود. از نکات مهم ديگر در زمينه تنظيمات موشن دتکتور زمان‌هاي قبل و بعد از تشخيص حرکت است. DVR اين امکان را به شما خواهد داد تا مشخص کنيد که تصاوير تا چند ثانيه قبل از تشخيص حرکت و تا چند ثانيه بعد از تشخيص حرکت ضبط شوند.

سيستم موشن دتکشن تقريبا مانند دتکتورهاي تشخيص حرکتي که به عنوان دزدگير مورد استفاده قرار مي‌گيرند عمل مي‌کند. در صورتي که DVR امکان استفاده از سيستم را به شما نداد مي‌توانيد از دتکتورهاي PIR استفاده کنيد. البته انجام اين کار نيازمند سيم‌کشي جداگانه و هزينه بر است.

6) مشاهده و تنظيم از راه دور: در صورتي که DVR واسط‌هاي RS232 يا RS485 را داشته باشد امکان اتصال DVR به رايانه براي شما ايجاد خواهد شد و مي‌توانيد DVR را با استفاده از نرم افزاري که در رايانه خود نصب مي‌کنيد تنظيم کرده و تصاوير را مشاهده و ضبط کنيد. براي اتصال به LAN به يک سرور نياز خواهيد داشت تا بتوانيد از طريق شبکه به تصاوير دوربين‌ها دسترسي داشته باشيد. 

فروش دوربين مدار بسته